ស៊យ
ចិ. ( កិ. ឬ គុ. ) (សួយ) មិនប្រទះលាភ, ឃ្វាងលាភ; មិនសមបំណង; មោឃៈ, ឃែត, ឥតបានអ្វី : ខ្ញុំស៊យទទេ ។ ព. ផ្ទ. ហេង ២ គុ. ។ ស៊យដំណើរ ឃ្វាងដំណើរ ។
( ន. ) ប្រដាប់មានសណ្ឋានស្រដៀងនឹងស្នៀតសក់ ធ្វើដោយមាស, ប្រាក់, ទង់ហ៊្វា, ទង់ដែង, ស្ពាន់, ស្នែងជាដើម សម្រាប់កៀសកៀរប្រមុំឬពង្រាបសក់បួងឬភួចផ្នួងសក់ : សៀតស៊យនៅផ្នួងសក់ (សម្រាប់ស្ត្រីដែលទុកសក់បួង) ។
( កិ. ) កៀសកៀរប្រមុំឬពង្រាបសក់បួងដោយស៊យឲ្យរៀបរយស្រួល : ស៊យសក់, ស៊យផ្នួងសក់ ។