( គុ. ) ដែលឥតទទឹក, ឥតសើម : ឈើស្ងួត, ដីស្ងួត; ស្ងួតខ្លួន ។ ស្ងួតកិលេស អស់កិលេស ។ ស្ងួតស្ងប់ (ម. ព. ស្ងប់) ។
