ស្ងៀម

ពីWiktionary

( កិ. ឬ កិ. វិ. ) មិន​ស្ដី, មិន​មាត់ : ស្ងៀម​ឈឹង ស្ងៀម​សូន្យ​ឈឹង ។ នៅ​ជើយ, នៅ​ទំនេរ, នៅ​ទទេ​មិន​ធ្វើ​អ្វី; ឥត​ការ​ងារ : ធ្វើ​ការ​ទៅ កុំ​អង្គុយ​ស្ងៀម ! ។ ស្ងៀម ! កុំ​មាត់ !, កុំ​និយាយ !; ឈប់​យំ​ទៅ ។ ស្ងៀម​ស្ងប់ (ម. ព. ស្ងប់) ។ ស្ងៀម​មិន​ធ្វើ​បាប ឈប់​មិន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់, មិន​កាន់​ទុច្ចរិត ។ល។