ស្ដែង

ជើង ដ ( កិ. វិ. ) ជាក់​ច្បាស់, ជាក់​ស្បាន់; ដែល​គួរ​ស្ញែង : ធ្វើ​ឲ្យ​ឃើញ​ស្ដែង ។ ស្ដែង​ស្ដាប់ ស្ដាប់​ឮ​ជាក់ (ព. កា.) ។ ស្ដែង​ស្ដេច ឬ ស្ដេច​ស្ដែង (ម. ព. ស្ដេច) ។