ស្ទាត់

( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ថ្នឹក, ជំនាញ, ប្រាកដ : ចេះ​ស្ទាត់, ចាំ​ស្ទាត់; គំនិត​ស្ទាត់ ។ ស្ទាត់​ស្ទាញ ស្ទាត់​ជំនាញ, ស្ទាត់​ណាស់ (ម. ប្រ., ច្រ. ប្រ. ស្ទាត់​ជំនាញ​ជាង) ។