ស្ទៀង

1. ( ន. ) ជាតិ​មនុស្ស​អ្នក​ព្រៃ​មួយ​ប្រភេទ កើត​នៅ​ក្នុង​កម្ពុជ​រដ្ឋ : ស្ទៀង​ជា​ពួក​កួយ, រដែ, សំរែ, ជង ។