ស្នេហា

ពីWiktionary

ស្នែហា សំ.; បា. ( ន. ឬ គុ. ) (ស្នេហ; សិនេហ ឬ ជា ស្នេហ ដូច សំ. ដែរ) សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ស្និទ្ធ, សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ជាប់​ចិត្ត ស្អិត​ដូច​ជ័រ : ដោយ​ស្នេហា, មាន​ស្នេហា, ព្រោះ​ស្នេហា, ពេញ​ស្នេហា ព. ពុ. ថា : ស្នេហា​សុទ្ធ​តែ​កើត​មាន​ឯង​ៗ ព្រោះ​ជា​ស្វ័យ​ប្រវត្តិ​ឥត​ចាំ​បាច់​រៀន​ទេ សត្វ​លោក​រមែង​ចេះ​ឯង​ដឹង​ឯង​តាម​ធម្មតា​ស្រេច​ស្រាប់​ពី​កំណើត​ព្រោះ​សាធារណ​សត្វ​មាន​អវិជ្ជា, តណ្ហា, កម្ម​ជាដើម​ជា​ប្រភព សូម្បី​សុខុម​សត្វ​តូចតាច​ក៏​មាន​ស្នេហា​ដែរ ដោយ​ឥត​បាច់​រៀន​ពី​គ្រូ​ណា​ឡើយ... (ម. ព. ស្នេហ៍ ១ កិ. និង ស្នេហ៍ ២ ន. ទៀត​ផង) ។ (ច្រើន​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ) : ហៃ​មាស​ស្នេហា ក្រែង​បាន​ផ្តាំ​ថា ឲ្យ​ខ្ញុំ​ចូល​មក ពុំ​មែន​ទេ​ឬ កែវ​ថ្លៃ​ពន្លក ខ្ញុំ​បាន​ជា​មក- ហើយ​ឲ្យ​ទៅ​ណា ? ... ។ ប្រលោម​លោក​ស្នេហា (មើល​ក្នុង​ពាក្យ ប្រលោម​លោក) ។ល។