ស្នេហា
ស្នែហា សំ.; បា. ( ន. ឬ គុ. ) (ស្នេហ; សិនេហ ឬ ជា ស្នេហ ដូច សំ. ដែរ) សេចក្ដីស្រឡាញ់ស្និទ្ធ, សេចក្ដីស្រឡាញ់ជាប់ចិត្ត ស្អិតដូចជ័រ : ដោយស្នេហា, មានស្នេហា, ព្រោះស្នេហា, ពេញស្នេហា ព. ពុ. ថា : ស្នេហាសុទ្ធតែកើតមានឯងៗ ព្រោះជាស្វ័យប្រវត្តិឥតចាំបាច់រៀនទេ សត្វលោករមែងចេះឯងដឹងឯងតាមធម្មតាស្រេចស្រាប់ពីកំណើតព្រោះសាធារណសត្វមានអវិជ្ជា, តណ្ហា, កម្មជាដើមជាប្រភព សូម្បីសុខុមសត្វតូចតាចក៏មានស្នេហាដែរ ដោយឥតបាច់រៀនពីគ្រូណាឡើយ... (ម. ព. ស្នេហ៍ ១ កិ. និង ស្នេហ៍ ២ ន. ទៀតផង) ។ (ច្រើនប្រើក្នុងកាព្យ) : ហៃមាសស្នេហា ក្រែងបានផ្តាំថា ឲ្យខ្ញុំចូលមក ពុំមែនទេឬ កែវថ្លៃពន្លក ខ្ញុំបានជាមក- ហើយឲ្យទៅណា ? ... ។ ប្រលោមលោកស្នេហា (មើលក្នុងពាក្យ ប្រលោមលោក) ។ល។