ស្បថ

ពីWiktionary

ស្បត់ បា.; សំ. ( កិ. ) (ពាក្យ​ក្លាយ​មក​ពី សបថ; ឝបថ; និយាយ​ក្រសោប​ខ្លី​ថា ស្បថ) ប្រកាស​សំបថ​គឺ​ពោល​ពាក្យ​សច្ចា​ប្រកាស​សេចក្ដី​ពិត​ត្រង់​លាង​ខ្លួន ចំពោះ​មុខ​បុគ្គល​ដទៃ : ស្បថ​កែ​ខ្លួន, ស្បថ​យក​ឈ្នះ, ស្បថ​ឲ្យ​រួច​ខ្លួន (ម. ព. សបថ ផង) ។ ស្បថ​ប្រណិធាន ស្បថ​ដោយ​មាន​សូត្រ​សច្ចា​ប្រណិធាន​ផង (ពាក្យ​សាមញ្ញ​និយាយ​ក្លាយ​ជា ស្បថ​ប្រាំ-ធាន) ។ ស្បថ​លាង​ខ្លួន ស្បថ​កែ​ខ្លួន, ស្បថ​ឲ្យ​រួច​ខ្លួន ។ ស្បថស្បែ ឬ ស្បែស្បថ (ម. ព. ស្បែ) ។ល។