ស្បៃ

1. ( ន. ) សំពត់​សាច់​ស្ដើង​ប៉ើងរ៉ើង សម្រាប់​ប្រើ​ការ​ធ្វើ​មុង​ជាដើម ។
2. (កំណាត់) ប្រភេទកំណាត់មួយផ្ទាំងប៉ាក់ឌិនជាក្បាច់ចក្កច័ន មានលម្អដោយរំយោលនៅចុងជាយម្ខាង ប្រើក្នុងរបាំបុរាណ សម្រាប់តួនាងពាក់លើអាវដៃម្ខាង ដោយរុំលើដងខ្លួនវាត់មកលើស្មាឆ្វេង និង ទម្លាក់ចុងជាយមកក្រោយបាំងត្រឹមត្រគាក។