ស្ពៀត

( គុ. ) ពៀច, ផត ដោយ​សង្កត់​ឬ​ដោយ​ត្បៀត : រាង​ស្ពៀត ។ ព. ប្រ. ចង្អៀត​ចិត្ត​ឬ​ចង្អៀត​ខ្លួន​ខ្លាំង : ស្ពៀត​ចិត្ត, ស្ពៀត​ខ្លួន ។