ស្មារតី
ស្មារ-ដី សំ.; បា. ( ន. ) (ស្ម្ឫតិ; សតិ) សេចក្ដីនឹកឃើញ, ការរឭកបាន, ការរឭកឃើញមិនភ្លេច, ការចាំបាន, ការប្រុងប្រយ័ត្នមិនឲ្យភ្លេច; ដំណើរស្វាងរុងរឿងគំនិត (សតិ) : មានស្មារតី, ភ្លាត់ស្មារតី (សរសេរជា ស្មារ្តី ក៏បាន អ. ថ. ស្មារ-ដី ប៉ុន្តែមិនសូវដែលប្រើ) ។