Jump to content

ស្ម័គ្រ

ពីWiktionary

ស្មាក់ សំ.; បា. ( គុ. ) (សមគ្រ; សមគ្គ) ទាំងអស់, ទាំងមូល, ទាំងស្រុង, សាកល, សព្វ, សព្វ​គ្រប់; ដែល​ពេញលេញ, មិន​ខ្វះខាត; ដែល​ព្រមព្រៀង​គ្នា, ដែល​ស្រុះ​ចិត្ត​គ្នា; ដែល​ពេញ​ចិត្ត​ធ្វើ​ពី​ខ្លួន​ឯង ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ជា កិ. “ពេញ​ចិត្ត​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង, ពេញ​ចិត្ត​ចូល​ជា​មួយ, ធ្វើ​ពី​ចិត្ត​ឯង” : មិន​ស្ម័គ្រ​ធ្វើ​ការ ។ ប្រើ​ជា ន. ក៏​បាន “ការ​ពេញ​ចិត្ត​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង,...” : បើក​ឲ្យ​ចូល​ធ្វើ​ការ​តាម​ស្ម័គ្រ ។ ស្ម័គ្រ​ចិត្ត ពេញ​ចិត្ត​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ឥត​អ្នក​ណា​បង្ខំ : ទាហាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត ទាហាន​អាសា (ខ្មែរ​ហៅ​ចំពោះ​តែ​ទាហាន​ក្នុង​ក្រុម​ពិជ័យ​សង្រ្គាម) ។ ស្ម័គ្រ​បក្ស​ពួក ពួក​ដែល​ចូល​គំនិត​គ្នា ។ ស្ម័គ្រ​ស្មាគម សមាគម​តាម​ស្ម័គ្រ ។ ស្ម័គ្រ​ស្មាន (សំ. សមគ្រ + សមាន “ស្មើ, ស្មើ​គ្នា”) ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ស្មើ​គ្នា, ស្រុះ​ចិត្ត​គ្នា; ស្ម័គ្រ​អស់​ពី​ចិត្ត; សោះសា ។ ស្ម័គ្រ​ស្មោះ ឬ ស្មោះ​ស្ម័គ្រ ស្ម័គ្រ​ដោយ​ស្មោះ​អស់​ពី​ចិត្ត ។ល។