ស្រណោះ
( កិ. ) នឹកស្ដាយស្រងោចចិត្ត, ភ្នកនឹកដល់ដំណើរដើមដែលធ្លាប់ ឬបានឃើញដំណែលដែលធ្លាប់ ក៏កើតលន្លង់លន្លោចចិត្ត ឬនឹកស្ដាយស្រងោច : ស្រណោះល្បែងកាលខ្លួនពីក្មេង, ស្រណោះកន្លែងដែលធ្លាប់នៅ ។
( កិ. ) នឹកស្ដាយស្រងោចចិត្ត, ភ្នកនឹកដល់ដំណើរដើមដែលធ្លាប់ ឬបានឃើញដំណែលដែលធ្លាប់ ក៏កើតលន្លង់លន្លោចចិត្ត ឬនឹកស្ដាយស្រងោច : ស្រណោះល្បែងកាលខ្លួនពីក្មេង, ស្រណោះកន្លែងដែលធ្លាប់នៅ ។