ស្រលួត

( គុ. ) ត្រង់​ភ្លឹង​ឥត​រំពត់​ឥត​ពក​ឥត​គន្លាក់ : ដើម​ឈើ​ស្រលួត ។ ស្រលួត​ណិល ស្រលួត​ធេង, ស្រលួត​ស្អាត ។ ស្រលួត​ស្រឡះ ស្រលួត​ខ្ពស់​ស្រឡះ ។