ស្រវឹង
--វ៉ឹង ( កិ. ) ប្រែស្មារតី ឬងោង, ភ័ន្ត, វង្វេងស្មារតី ខុសពីប្រក្រតី ដោយសេពសុរាជាដើម : ស្រវឹងស្រា ។ ព. ប្រ. ស្រវឹងកាម វក់ចិត្តទៅរកកាម ។ ស្រវឹងគំនិត ឬ ស្រវឹងចិត្ត ភ័ន្តគំនិតដោយយល់ថា ខ្លួនមិនទាន់ចាស់, មិនទាន់មានរោគ, មិនទាន់ស្លាប់ទេ (ព. ពុ.) ។ ស្រវឹងទ្រព្យ ឬ ស្រវឹងសម្បត្តិ ឡើងចាងព្រោះអាងថាខ្លួនមានទ្រព្យ ។ ស្រវឹងបុណ្យ ប្រកាន់មានះកោងព្រហើនដោយអាងបុណ្យស័ក្ដិ ឬអាងគាប់គួរនឹងអ្នកធំ ។ល។