ស្រអាប់

( គុ. ) ដែល​អាប់​អន់ មិន​ស្រស់, មិន​ថ្លា; តិច​ពន្លឺ, តិច​រស្មី : សម្បុរ​ស្រអាប់ (សរសេរ​ជា ស្រអ័ព្ទ ក៏​បាន “ដែល​មិន​ច្បាស់​ព្រោះ​មាន​អ័ព្ទ” : មេឃ​ស្រអ័ព្ទ; ប៉ុន្តែ​ច្រើន​ប្រើ ស្រអាប់ មក​យូរ​ហើយ ។ ម. ព. អ័ព្ទ ផង) ។