ស្រាក
សំ. ( កិ. ឬ គុ. ) (ស្រាក៑ កិ. វិ. “ដោយឆាប់, ភ្លាម”) បានអន់; ស្រាល, ធូរស្រាល : ស្រាកឈឺ, ស្រាកកំហឹង, ភ្លៀងឥតស្រាក ។ ស្រាកស្រាន្ត ស្រាកអស់កម្លាំង, អន់អស់កម្លាំង; អន់ឈឺ, បានអន់គ្រាន់បើ, បានធូរស្រាលគ្រាន់បើម្ដងៗ (ច្រើននិយាយតែពីជំងឺ ។ ម. ព. ស្រាន្ត ផង) ។