ស្រាន្ត
ស្រាន សំ.; បា. ( គុ. ) (ឝ្រាន្ត; សន្ត) ដែលលំបាក; នឿយ; ហត់; នឿយហត់; អស់កម្លាំង ។ ខ្មែរប្រើពាក្យនេះ ច្រើនសំដៅសេចក្ដីថា “ដែលអន់, ដែលបានអន់គ្រាន់បើ” (ច្រើននិយាយពីជំងឺ) : ជំងឺស្រាន្ត; (ច្រើននិយាយថា ស្រាកស្រាន្ត ស្រាកអស់កម្លាំង; អន់ឈឺ ។ ម. ព. ស្រាក ផង) ។