Jump to content

ស្វាន

ពីWiktionary

សំ.; បា. ( ន. ) (ឝ្វាន; សាន ឬ​ប្រើ​ជា ស្វាន ក៏​មាន) សុនខ ។ ខ្មែរ​ហៅ​សំដៅ​តែ “ឆ្កែ​ព្រៃ” : ចចក​ស្វាន​ស្វា ។ (ព. កា.) សម័យ​បុរាណ ក្នុង​ព្រៃ​ស្មសាន មាន​ពួក​ស្វាន​នៅ ចាំ​ស៊ី​សាកសព ស្រស់​ៗ​ឆៅ​ៗ សម័យ​ឥឡូវ មិន​ដូច​ព្រេង​នាយ ។

( ន. ) គ្រឿង​ដែក​មួយ​ប្រភេទ មាន​ធ្នូ​ឬ​ផ្នោះ​ស្ពឺរ​មួល​សម្រាប់​ខៃ​ទម្លុះ​សាច់​ឈើ : ស្វាន​ជាង​ឈើ ។

( កិ. ) ខៃ​ទម្លុះ​ដោយ​ស្វាន : ឈើ​នេះ​សាច់​រឹង​ណាស់ ស្វាន​ស្ទើរ​មិន​មុត ។