Jump to content
- ( កិ. ) កម្តៅផ្ទាល់លើសាច់ដែលហើមឬដែលជាំដើម្បីឲ្យស្រកឬកុំឲ្យហើម; កម្តៅផ្ទាល់ដល់សាច់ដែលពិការឲ្យបាត់ឈឺ ឲ្យរួញ, ឲ្យស្វិត : ស្អំជើង; ស្អំឫសដូងបាត ។
- ( ន. ) ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទ ស្លឹកល្អិត ក្លិនស្អុយបន្តិចៗ, ប្រើការជាអន្លក់ឬជាបន្លែបាន តាមដោយចំណូលដែលធ្លាប់បរិភោគ : សម្លស្អំ ។
- ( ប. ) ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំជាមួយនឹងពាក្យ ស្អាត ថា : ស្អាតស្អំស្អាតសមរម្យ, ស្អាតមិនទាស់ភ្នែក : កន្លែងស្អាតស្អំ; ធ្វើការស្អាតស្អំ ។
- ភូមិនៃឃុំចាន់មូល
- ភូមិនៃឃុំក្រែក
