ហិនហុន

ពីWiktionary

ស. ( ន. ) (ហេ៏ន អ. ថ. ហិ៎ន “ឃើញ” + ហន អ. ថ. ហុ៎ន “ផ្លូវ; ទិស; គ្រា; ដង”) ការ​ឃើញ​ផ្លូវ​ឃើញ​ទំនង; ការ​ស្គាល់​ទិស​ទី; ការ​ស្គាល់​ខុស​ត្រូវ រាក់​ជ្រៅ ខ្ពស់​ទាប; ដាស់​ដែរ : វា​នៅ​ក្មេង​ណាស់​មិន​ទាន់​ដឹង​ហិន​ហុន​អ្វី​ទេ កុំ​ប្រកាន់​ទោស​វា ! (ព. សា.) ។