ហិរញ្ញ
--រ៉ាញ់ ឬ--រ៉ាន់ បា. ឬ សំ. ( ន. ) ប្រាក់ឬមាស, ប្រាក់មាសឬមាសប្រាក់ (ទោះនៅជាសាច់ប្រាក់ឬសាច់មាសក្តី ដែលរម្លាយសិតជារូបប្រាក់រូបមាស សម្រាប់ចាយក្តី); ទ្រព្យ ។ សព្ទទាំងពីរនេះខ្មែរប្រើសំដៅចំពោះតែ “ប្រាក់” ប៉ុណ្ណោះ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. --រ៉ាញ់-ញៈ ឬ--រ៉ាន់-យៈ, ដូចជា ហិរញ្ញការ ឬ ហិរណ្យ-- ជាងប្រាក់ (បើស្រ្តីជា --ការិកា) ។ ហិរញ្ញគព្ភ ឬ ហិរណ្យគ័ភ៌ (--គ័ប ឬ --គ័រ) ព្រះព្រហ្ម ។ ហិរញ្ញប័ដ, --បដ្ត ឬ ហិរណ្យ-- ដំបារឬបន្ទះប្រាក់; ដំបារប្រាក់ចារឹកនាមដែលព្រះរាជាទ្រង់ព្រះរាជទាន; ហិរញ្ញបត្រ ក្រដាសប្រាក់ (ហៅ ធនបត្រ ក៏បាន) ។ ហិរញ្ញភណ្ឌ គ្រឿងប្រាក់ ។ ហិរញ្ញម័យ ឬ ហិរញ្ញសម័យ ឬ ហិរណ្យ-- ដែលធ្វើដោយប្រាក់, ដែលយកប្រាក់ធ្វើ : របស់ហិរញ្ញម័យ ។ ហិរញ្ញមូល ឬ ហិរណ្យ-- ប្រាក់ជាតម្លៃ; ប្រាក់ដើម, ប្រាក់ដើមទុន ។ ហិរញ្ញវត្ថុ ឬ ហិរណ្យព័ស្តុ (--ព័ស) ប្រាក់សម្រាប់ចាយ ។ល។ ហិរណ្យ