ហុង
( កិ. ) មូររុំព័ទ្ធជាសំណុំ, ជាដុំមូល : ហុងអំបោះ ។ ខ្ចប់ដោយក្រដាសឲ្យជាកញ្ជប់រាងមូលឈរឬចងក្របួចសំពត់ឲ្យជាថង់រាងមូលឈរច្រកគ្រាប់អ្វីៗ : ហុងស្ករ-ស, ហុងអង្ករ ។ ចម្អិនសាច់ជ្រូកដោយគ្រឿងផ្សំស្រដៀងនឹងខ : ហុងសាច់ជ្រូក ។ គុ. សាច់ជ្រូកហុង ។
( ន. ) សាច់ជ្រូកដែលចម្អិនដោយផ្សំគ្រឿងស្រដៀងនឹងខ : ហុងជ្រូក ។ រមូរសរសៃអំបោះឬខ្សែឆ្មារដែលមូររុំព័ទ្ធជាដុំមូល : អំបោះមួយហុង ។ គុ. ដែលហុងហើយ : អំបោះហុង; ជ្រូកហុង ។