ហើយ
( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ដែលស្រេច, រួច, រួចស្រេច; រួចរាល់; ស្រេចបាច់; ដែលកន្លងទៅជាស្រេច : ធ្វើការមិនទាន់ហើយ, ធ្វើនេះហើយធ្វើនុះទៀត ។ ហើយក៏ និ. រួចក៏ ។ ហើយគ្នា និ. ស្រេចគ្នា, លែងទាក់ទិនគ្នាទៅទៀត : ហើយគ្នាតែប៉ុណ្ណេះ ឬ តែប៉ុណ្ណេះក៏ហើយគ្នា ។ ពាក្យលាន់មាត់ដោយនឹកស្តាយ, ដោយតូចចិត្ត ឬដោយអស់សង្ឃឹម : ហើយគ្នា ! អស់កើតជាអីហើយ !; ច្រើនថា ហើយគ្នាតែម្តង ! ។ ហើយដោយ ឬ ដ៏ហើយដោយ គុ. ដែលធ្វើដោយ : ហើយដោយមាស ឬ ដ៏ហើយដោយមាស ដែលធ្វើដោយមាស, ដែលយកមាសធ្វើ (ត្រូវនឹង បា. មយ ដែលយើងប្រើជា --ម័យ, ដូចជា លោហម័យ, សុវណ្ណម័យ ជាដើម) ។ ហើយពី និ. រួចពី, អស់ពី : ហើយពីនុ៎ះនោះ រួចពីនុ៎ះនោះ ។ ហើយហោង (--អ្ហង) ស្រេចហោង (ម. ព. ហោង និ. ផង) ។ល។