ហែ
( កិ. ) ដើរជាក្បួនចោមរោមមនុស្សឬអ្វីៗ ដែលត្រូវសម្តែងសេចក្តីគោរពទៅរក : ហែនាគ, ហែសព, ហែព្រះពុទ្ធរូប, ហែកថិន ។ រ. ស. ជូនឬតាមជូនជាយសបរិវារ; ទៅឬមកកំដរជាគ្នា : ហែព្រះករុណា ឬ ហែហ្លួង; ហែព្រះអង្គម្ចាស់ ។ ដើរបណ្តោយគ្នាជាជួរ : ដើរហែៗតាមគ្នា (ដើរដង្ហែគ្នា) ។ ន. ការដើរចោមរោមជារបៀប : ក្បួនហែ, ទៅមើលហែ ។ ហែៗ កិ. វិ. (ព. ប្រ.) ដែលមានតៗមកដូចគេដើរដង្ហែគ្នា, រៀងៗមកឥតអាក់ : មានហែៗមក ។ ហូរហែ (មើលក្នុងពាក្យ ហូរ) ។