ឡេវ
( ន. ) ដុំតូចមូលក្រាស់ឬមូលសំប៉ែត មានរន្ធឬក៏ក្រវិល សម្រាប់ដាក់ភ្ជាប់នឹងអាវជាដើម : ឡេវអាវ, ឡេវខ្យង, ឡេវចាន, ឡេវមាស, ឡេវប្រាក់, ពាក់អាវចំហឡេវ, ឡេវក្ឌុមចីពរ ឬ ឡេវក្ឌុមសង្ឃាដី។
ស. ( គុ. ) (លេវ អ. ថ. ល៉េវ “ថយថោក, ឥតតម្លៃ; មិនល្អ”) ដែលឥតឋានន្តរ, ឥតបណ្ដាស័ក្តិ គឺដែលមិនទាន់មានងារការជាអ្វីនៅឡើយ : ពួកឡេវ (ច្រើនហៅចំពោះតែអ្នកធ្វើរាជការក្នុងព្រះរាជសម្នាក់) ។