ឡៅ
( កិ. ) ចិតវៀលជុំវិញយកសំបកក្រៅចេញទុកឲ្យនៅសំបកខាងក្នុងជមរំលីងឲ្យស្អាត : ឡៅដូចខ្ចី, ឡៅត្នោតខ្ចី ។ ចិតវៀលក្រឡឹងឲ្យស្អាត : ឡៅអំពៅ ។ កោរសក់ពីខាងជុំវិញ ទុកឲ្យនៅតែកំប៉ោយកណ្ដាល : ឡៅសក់, កោរឡៅ ។
ស. ( កិ. វិ. ) (ល់ៅ អ. ថ. ល៉ាវ់ កិ. “និយាយរាប់រៀបរឿងរ៉ាវប្រាប់, ថ្លែងរឿងរ៉ាវឲ្យអ្នកដទៃស្ដាប់, និយាយតំណាលរឿងរ៉ាវប្រាប់; សូត្ររៀន, ទន្ទេញ”) ដែលស្រែកហៅឮច្បាស់ឆ្ពោះត្រង់ក្នុងទីមើលគ្នាឃើញឬដែលនិយាយឮខ្លាំងៗ ច្បាស់ៗ : ស្រែកហៅឡៅ, និយាយឡៅៗ។
(មើលក្នុងពាក្យ ឡៅតេង) ។