អកតញ្ញុតា

អៈកៈត័ញ-ញុ-តា បា. ( ន. ) ភាវៈ, ភាព​ឬ​ដំណើរ ជា​អ្នក​មិន​ដឹង​ឧបការ​គុណ​ដែល​គេ​ធ្វើ​ហើយ (ចំពោះ​ខ្លួន) ។ ព. ផ្ទ. កតញ្ញុតា ។