អក្ខន្តី

ពីWiktionary

អ័ក-ខ័ន-តី បា.; សំ. ( ន. ) (អក្ខន្តិ; អក្សាន្តិ) ការ​មិន​អត់​ទ្រាំ, ដំណើរ​អត់​ធន់​ពុំ​បាន; ដំណើរ​ទប់​កំហឹង​ពុំ​ឈ្នះ ឬ​ដំណើរ​អត់​ខឹង​ពុំ​បាន : កើត​ក្តី​បង់​ទ្រព្យ​ព្រោះ​អក្ខន្តី (ប្រើ​ជា អក្ខមា ឬ អក្សមា ក៏​បាន) ។ ព. ផ្ទ. ខន្តី, ខមា ។ អក្សាន្តី