អក្ខោ

អ័ក-ខោ ( គុ. ) ពាក្យ​ប្រើ​កាត់​ខ្លី​មក​ពី អក្ខោភិនី សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “ច្រើន, ច្រើន​ក្រៃ, គរគោក” : មាន​ជា​អក្ខោ​យក​ទៅ​ណា​ពុំ​អស់ (ព. សា.) ។