អគ្ឃ
អ័ក-ឃៈ បា.; សំ. ( គុ. ) (អឃ៌ ឬ អរ្ឃិយ) ដែលមានតម្លៃ ។ អគ្ឃភណ្ឌ ឬ អគ្ឃិយ-- របស់មានតម្លៃ ។ អគ្ឃវត្ថុ ឬ អគ្ឃិយ-- វត្ថុមានតម្លៃ ។ អគ្ឃវាចា ឬ --វាទ សម្ដីមានតម្លៃឬពាក្យថ្លៃ ។ អគ្ឃវាទី អ្នកដែលពេញចិត្តនិយាយតែពាក្យមានតម្លៃ (បើស្ត្រីជា អគ្ឃវាទិនី) ។ល។ អគ្ឃិយ