អង្កួច
( ន. ) គ្រឿងផ្លុំមួយប្រភេទ ធ្វើដោយឫស្សីឬដោយដែកស្តើងមានអណ្ដាតដូចស្នែងផ្លុំសម្រាប់ផ្លុំលាន់ឮសូរសព្ទខ្ទរស្រួយ : ពួកក្មេងស្រុកព្រៃច្រើនចេះផ្លុំបង្កួច ។ កង្កួច
( កិ. ) ផ្លុំស្នែងជាបទឮសូរតិចៗខ្លាំងរលាក់រលែកគួរឲ្យស្រណោះឬស្រងេះស្រងោច : អង្កួចស្នែងតូចធំរងំស៊ាន ។ កាលបើអ្នកដើរក្នុងព្រៃជ្រៅផ្លុំស្នែងបង្កូកហៅគ្នាគេហៅ បង្កូកស្នែង បទភ្លេងសុរិន្ទខ្នងភ្នំ ក៏ហៅ បង្កូកស្នែង ដែរ ព្រោះគេផ្លុំស្នែងផ្សំជាមួយនឹងគ្រឿងតន្រ្តីផងជាភ្លេងសម្រាប់ផ្លុំឲ្យកូនដំរីបារាសវាស្ដាប់ ឲ្យវាស្រងេះស្រងោច... ។ ន. ឈ្មោះបទសូត្រមានលំនាំឮស្រដៀងនឹងសូរអង្កួចស្នែង : បទអង្កួចស្នែង ។ អង្កួចស្នែង