អង្គារ
សំ. បា. ( ន. ) ធ្យូង ។ រ. ស. ព្រះអង្គារ ធ្យូងដែលសល់ពីការថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះបរមសពព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធឬព្រះរាជា បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អង់-គារៈ ដូចជា អង្គារការ , --ការី ឬ --ក្រឹត អ្នកដុតធ្យូង (បើស្ត្រីជា អង្គារការិកា ឬ អង្គារការិនី) ។ អង្គារដ្ឋាន ឬ --ស្ថាន កន្លែងដាក់ធ្យូង ។ អង្គារថូប ឬ --ស្តូប ស្តូបដែលបញ្ចុះព្រះអង្គារ : អង្គារថូបព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធជាទីគោរពនៃពុទ្ធមាមកជន ។ អង្គារទារុ ឬ --ព្រឹក្ស ឈើដែលប្រើការដុតធ្យូងបាន ។ អង្គារធានិការ ឬ --ធានី ជើងក្រាន; ជើងក្រានធ្យូង ។ អង្គារបាត្រី (--ប៉ា--) ជើងក្រានដុតធ្យូង, ឡដុតធ្យូង (ហៅ អង្គារលេណ ឬ អង្គារលេណដ្ឋាន ក៏បាន) ។ អង្គារពាណិជ (--និច) អ្នកលក់ធ្យូង ។ អង្គារពាណិជ្ជ, --ពាណិជ្យ ឬ --វណិជ្ជា ការឬរបរលក់ធ្យូង, ជំនួញធ្យូង ។ល។
សំ. បា. ( ន. ) ឈ្មោះផ្កាយព្រះគ្រោះទី ៣ : ផ្កាយអង្គារ ។ ឈ្មោះថ្ងៃទី៣ នៃសប្តាហ៍ : ថ្ងៃអង្គារ ។ ឈ្មោះយាមទី ៣ នៃត្រៃយាម : ព្រះសក្យមុនីទ្រង់ចូលបរិនិញ្វននៅថ្ងៃអង្គារយាមអង្គារក្នុងបច្ចូសសម័យថ្ងៃពេញបូណ៌មីខែពិសាខឆ្នាំម្សាញ់ ... ។ អង្គារទិន, --ពារ ឬ --វារៈ (អង់-គារៈ--) ថ្ងៃអង្គារ (ព. ហ.) ។