អណ្ដែត
( កិ. ) ឋិតនៅលើទឹក; រសាត់ឬលឿនលើទឹកដោយកម្លាំងខ្សែទឹក; រសាត់ឬលឿននាអាកាស ដោយកម្លាំងខ្យល់ : ផ្តិលអណ្ដែតទឹកក្នុងពាង; សំណាត់អណ្ដែតតាមខ្សែទឹកទន្លេ, ប៉ុយគរសាត់អណ្ដែតទៅតាមខ្យល់ ។ ព. ផ្ទ. លិច ។ ហើបឡើង: ស្ទូចឈើហុបឲ្យអណ្ដែតខ្ពស់ឡើង ។ ព. ប្រ. បានរួចផុតពីក្រទៅជាមានឬពីទាបទៅជាខ្ពស់, ពីតូចទៅជាធំ : បុណ្យសំណាងជួយឲ្យអណ្ដែតឡើង ។ គុ. (ព. ប្រ.) ស្រស់ថ្លា; មានបុណ្យសំណាងល្អ: ឈាមអណ្ដែត ។ ឈ្លាសវៃ, វាងវៃ : ប្រាជ្ញាអណ្ដែត ។ អណ្ដែតចិត្ត ព្រឺព្រួចចិត្តខ្ពស់ឡើង ។ អណ្ដែតត្រសែត អណ្ដែតត្រដឹមត្រដែតលឿនលយឯអាកាស ។ អណ្ដែតរំពេ (ព. ប្រ.) ចេញឃ្លាតចាកជាតិភូមិឬលំនៅដើម ដើរខ្ចាត់ភ្លាត់ដាច់សង្វែងពីទីមួយទៅទីមួយ ប៉ុន្តែមិនមានសេចក្ដីលំបាកពេកទេ (ប្រៀបដូចសត្វរំពេ ដែលហើរលើលំហសមុទ្រ) ។ អណ្ដែតអណ្ដូង (ព. ប្រ.) អណ្ដែតខ្ពស់ស្រឡូងលន្លោច ឬអណ្ដែតខ្ពស់ៗទាបៗ; នឹកស្រងោចលន្លោចចិត្ត ។ល។