អតីត

ពីWiktionary

អៈដិត សំ. បា. ( គុ. ) ដែល​កន្លង​ទៅ​ហើយ, ដែល​ហួស​ទៅ​ហើយ; ដែល​មាន​ពី​ក្នុង​កាល​ព្រេង​នាយ; ដែល​ស្លាប់​ហើយ : រឿង​អតីត ។ ប្រើ​ជា ន. ក៏​បាន​ខ្លះ : ក្នុង​អតីត, ពី​អតីត, ដឹង​អតីត​អនាគត ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ​ត្រូវ​អាន​ថា អៈតីតៈ ដូច​ជា អតីត​កាល កាល​ដែល​កន្លង​ទៅ​ហើយ ។ កាល​ប្រាប់​ដំណើរ​ដែល​កន្លង​ទៅ​ហើយ, ដែល​រួច​ហើយ (ខ្មែរ​ប្រើ​ពាក្យ ហើយ ពី​ខាង​ចុង ឬ​ប្រើពាក្យ បាន ពី​ខាង​ដើម​ជា​គ្រឿង​សម្គាល់) : ទៅ​ហើយ, ឲ្យ​ហើយ, បាន​ឲ្យ, បាន​ឲ្យ​ហើយ (ព. វ.) ។ អតីត​ជន ជន​ដែល​ស្លាប់​បាត់​ទៅ​ហើយ ។ អតីត​ជាតិ ឬ --ភព ជាតិ​មុន​ឬ​ភព​មុន ។ អតីត​និទាន ឬ --វត្ថុ និទាន​ឬ​រឿង​ដែល​កន្លង​ទៅ​ហើយ ។ អតីត​ភាព ភាព​នៃ​អ្វី​ៗ​ដែល​ចាស់, ដែល​កន្លង​ទៅ​ហើយ ។ អតីត​មន្រ្តី មន្រ្តី​ចាស់ (មន្រ្តី​ដែល​ឈប់​លែង​ធ្វើ​រាជការ​ហើយ) ។ អតីត​សម័យ សម័យ​ពី​ដើម, អតីត​កាល ។ អតីត​រដ្ឋ​មន្រ្តី (អៈដិត--) រដ្ឋ​មន្រ្តី​ចាស់ (រដ្ឋ​មន្រ្តី​ដែល​ឈប់​លែង​ធ្វើ​រាជការ​ហើយ) ។ អតីត​ហេតុ ហេតុ​ដែល​កន្លង​ទៅ​ហើយ, ហេតុ​ពី​មុខ ។ល។