អធិបតី

ពីWiktionary
  1. អៈធិប៉ៈដី សំ. បា. ( ន. ) (--បតិ) អ្នក​ដែល​ជា​ធំ, ជា​ម្ចាស់​លើ​គេ, ជា​ប្រមុខ, ជា​ប្រធាន, ឥស្សរ​ជន, ចៅហ្វាយ, ចាងហ្វាង: អធិបតី​នៃ​សេនាបតី, អធិបតី​សាលា​រៀន, អធិបតី​សមាគម ។ អធិបតី​ភាព ភាព​នៃ​ជន​ជា​អធិបតី; មុខ​ងារ, ឋានន្តរ, អំណាច​របស់​អធិបតី : ប្រជុំ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ក្រោម​អធិបតី​ភាព​នៃ​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី; ធ្វើ​ពិធី​សម្ពោធ​សាលា​រៀន​ក្រោម​អធិបតី​ភាព​នៃ​លោក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ក្រសួង​អប់រំ​ជាតិ ។ អធិបតី​រង អធិបតី​បន្ទាប់, ចាងហ្វាង​រង ។
  2. ភូមិនៃឃុំត្រីញ័រ