អនាកុល
អៈន៉ាកុល សំ. បា. ( គុ. ) (អនាកុល < អន៑ + អាកុល) ដែលមិនច្រឡូកច្រឡំ, មិនច្របូកច្របល់, មិនសៅហ្មង, មិនមានទោស : អំពើអនាកូល (មើលក្នុងពាក្យ អាកូល ទៀតផង នឹងអាចយល់អត្ថន័យច្រើនជាងនេះទៅទៀត ដ្បិតពាក្យនេះផ្ទុយគ្នានឹងពាក្យ អាកូល) ។ ព. កា. ថា : អនាកូលជាគោលនៃក្ដីសុខ មិនសុកមម៉ុកដោយក្តីព្រួយ មិនញ៉ាំងចិត្តជនឲ្យរញ្ជួយ រង្គើរង្គំរង្គាលឡើយ ។ --កូល