អនាចារ
អៈន៉ា-- សំ. បា. ( ន. ) (< អន៑ “មិន, ពុំ, ឥត” + អាចារ “ការប្រព្រឹត្ត; មារយាទ; បែបបទ”) ការប្រព្រឹត្តខុសបែបបទ, ខុសសណ្តាប់ធ្នាប់; ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់, ខ្ជីខ្ជា, ពុំសមគួរ; ការឥតមារយាទ; មារយាទអាក្រក់ (ច្រើននិយាយថា) : ប្រព្រឹត្តអនាចារ ។ គុ. ក៏មាន : មនុស្សអនាចារ ។