អៈវ័ច-ឈាន បា. ( ន. ) ការជ្រប់មុខ, ការសញ្ជប់សញ្ជឹង, ទ្រមឹងទ្រមើយដោយមានសេចក្ដីទុក្ខព្រួយខ្លាំង ។
