អហង្ការ
អៈហ័ង-ការ សំ. បា. ( ន. ) (អហំការ ឬប្រើជា អហង្ការ ក៏មាន) សេចក្ដីប្រកាន់ថាអញ គឺសេចក្ដីប្រកាន់ថាអញថាគេ; សេចក្ដីប្រកាន់ខ្លួន : មិនព្រមចុះចាញ់គ្នា ដោយមានអហង្ការទាំងពីរខាង ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. វិ. សំដៅសេចក្ដីថា “ដាច់ខាត, ម៉ឺងម៉ាត់” ក៏មាន : ប្រកែកដាច់អហង្ការ ប្រកែកដាច់ខាត ។ អហង្ការមមង្ការ ឬ អហំមមំការ (--មៈម័ង--) សេចក្ដីប្រកាន់ថាអញ ថារបស់អញ; មានះក្រៃពេក : មានអហង្ការមមង្ការតែរៀងរាល់ខ្លួន ឥតអ្នកណាស្ដាប់អ្នកណា; ពួករេហ៍ពលទាំងពីរខាង សុទ្ធតែមានអហំមមំការដូចៗគ្នា (ម. ព. មមង្ការ ផង)។ អហំការ