អាក្រោធ
សំ.; បា. ( កិ. ) (អាកោធ ប្រើជា ន.) ក្រោធខ្លាំង, ខឹងច្រឡោត ។ គុ. ដែលខឹងខ្លាំង : អាក្រោធចិត្ត (--ធៈ--) ចិត្តក្រោធខ្លាំង ។
សំ.; បា. ( កិ. ) (អាកោធ ប្រើជា ន.) ក្រោធខ្លាំង, ខឹងច្រឡោត ។ គុ. ដែលខឹងខ្លាំង : អាក្រោធចិត្ត (--ធៈ--) ចិត្តក្រោធខ្លាំង ។