អាគន្តុក
--គ័ន-តុ-កៈ បា. ( ន. ) (--ក) អ្នកដែលទើមមកដល់ថ្មី, ភ្ញៀវ, ភ្ញៀវដែលមករក : មានអាគន្តុកៈមករក (បើស្ត្រីជា អាគន្តុកា) ។ វេវ. អាគន្តុ ។ អាគន្តុកជន ជនជាអាគន្តុកៈ ។ អាគន្តុកទាន ទានដែលគេឲ្យដល់អាគន្តុកៈ ។ ទានដែលទាយកប្រគេនដល់បព្វជិតជាអាគន្តុកៈ ។ អាគន្តុកប័ដ សំពត់ថែមថ្មី គឺសំពត់ដែលគេដាក់ឬដេរថែមកុំឲ្យខ្វះមិនពេញខ្នាត : កាលបើភិក្ខុដេរចីវរ ខ្វះសាច់សំពត់ត្រូវយកអាគន្តុកប័ដផ្សំ (ព. វិ. ពុ.) ។ អាគន្តុកប្បដិសណ្ឋារ ឬ អាគន្តុកប្បដិសណ្ឋារៈ : ការទទួលរាក់ទាក់ចំពោះអាគន្តុកៈ ។ អាគន្តុកភត្ត ភត្តដែលទាយកប្រគេនចំពោះបព្វជិតជាអាគន្តុកៈ ។ អាគន្តុកភិក្ខុ ភិក្ខុជាអាគន្តុកៈ ។ អាគន្តុកវត្ត វត្តដែលភិក្ខុសាមណេរអ្នកនៅក្នុងអាវាសត្រូវធ្វើចំពោះភិក្ខុសាមណេរជាអាគន្តុកៈ ។ល។ --កៈ