អាឃាត
សំ. បា. ( ន. ) ការបៀតបៀន; អាក្រោធន៍; សេចក្ដីក្រោធខ្លាំង; គំនុំ : មានអាឃាតនឹងគ្នា មានគំនុំនឹងគ្នា ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. --ឃាតៈ, ដូចជា អាឃាតការណ៍ ឬ --ហេតុ ការណ៍ឬហេតុ (ដំណើរ) ដែលនាំឲ្យមានគំនុំឬឲ្យមានការបៀតបៀនគ្នា ។ អាឃាតបុគ្គល បុគ្គលដែលមានគំនុំនឹងគ្នា; បុគ្គលអ្នកបៀតបៀនគ្នា ។ អាឃាតពន្ធ ឬ --ព័ន្ធ (--ពន់ ឬ ព័ន) ការចងគំនុំ ។ អាឃាតមូល មូលហេតុនៃអាឃាត ។ អាឃាតវត្ថុ វត្ថុដែលនាំឲ្យកើតអាឃាត ។ អាឃាតវិមុត្ត អ្នកដែលរួចស្រឡះចាកគំនុំហើយ ។ល។