អាជិ

ពីWiktionary

សំ. បា. ( ន. ) សង្រ្គាម, ចម្បាំង ។ អាជិ ភូមិ ឬ អាជិស្ឋាន ទី​សង្រ្គាម, កន្លែង​ច្បាំង​គ្នា, សមរភូមិ ។ អាជិ​សិរ័ស (សំ. --ឝិរស៑) បន្ទាយ​បោះ​ទ័ព, កន្លែង​សំចត​កង​ទ័ព (ប្រែ​ថា “ទ័ព​ស្រួច ឬ​កង​ទ័ព​មុខ” ក៏​បាន, ដូច​គ្នា​នឹង​ សង្រ្គាម​សីរ្ស ដែរ) ។ល។