អានន្ទ
-នុ័ន-ទៈ ឬ--នន់-ទៈ សំ. បា. ( ន. ) សេចក្ដីរីករាយ, សេចក្ដីត្រេកអរច្រើន ។ (អ. ថ. --ន៉ន់) ព្រះនាមព្រះមហាថេរមួយព្រះអង្គ (រាប់បញ្ចូលក្នុងពួកអសីតិសាវ័ក ៨០) ជាពុទ្ធុបដ្ឋាកនៃព្រះសក្យមុនីសម្មាសម្ពុទ្ធ : ព្រះអានន្ទពុទ្ធុបដ្ឋាក (ហៅ ព្រះមហាអានន្ទ ក៏បាន) ។