អាមិស
បា.; សំ. ( ន. ) (អាមិស; អាមិឞ) សាច់ (ដែលប្រើជាអាហារ); នុយ; របស់ជាគ្រឿងទាក់ចិត្តឬជាគ្រឿងជន្លជន្លេញចិត្ត; លាភៈ, សក្ការៈ ឬលាភសក្ការៈ; ទាន, ទេយ្យទាន ឬទេយ្យវត្ថុ; ចតុប្បច្ច័យ; អាហារ ។ល។ : ខំប្រឹងសម្លឹងឃើញអាមិសៈ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ សរសេរជា អាមិស (អ. ថ. --មិសៈ), ដូចជា អាមិសទាន ការឲ្យអាមិសៈ; ការឲ្យចតុប្បច្ច័យ (ជាគូគ្នានឹង ធម្មទាន) ។ អាមិសទាយក (--យក់) អ្នកឲ្យអាមិសៈ (បើស្ត្រីជា អាមិសទាយិកា) ។ អាមិសបូជា បូជាដោយអាមិសៈ ។ អាមិសសន្និច័យ ការសន្សំអាមិសៈ, ការលាក់សុំអាមិសៈ ។ អាមិសហេតុ ព្រោះហេតុតែអាមិសៈ; ដោយសារតែអាមិសៈ គឺដោយសារសម្លឹងឃើញលាភឬផលប្រយោជន៍នៅមុខ ។ល។ អាមិសៈ