អារ
( កិ. ) កាត់, បំបែក, ច្រៀក, កាត់ផ្តាច់, តម្រឹម ដោយរណារ : អារឈើ, អាររម្លំ, អារបំបែក, អារច្រៀក, អារផ្តាច់, អារតម្រឹម ។ កាត់ពន្លះ, លឿយកាត់ផ្តាច់ ដោយសស្រ្តាមានកាំបិតជាដើម (រុញទាញៗដូចជាកាត់ដោយរណារ) : អារពន្លះស្បែក ។ អារកាត់ (ព. ប្រ.) សម្រេចសេចក្ដីដោយកាត់ប្រមាណ, ដោយស្មាន : ខ្ញុំមិនហ៊ានអារកាត់សេចក្ដីនេះទេ ។
( គុ. ) ដែលកាត់ផ្តាច់ប្រយោជន៍ដែលខ្លួនត្រូវបានគឺប្រយោជន៍ខាងការបន្តពូជពង្ស និងមាតាបិតុបដ្ឋាន ។ អារ នេះជាពាក្យហៅគូស្វាមីភរិយាដែលឥតកូន គឺដែលមិនធ្លាប់មានកូនសោះ, ហៅថា ស្រីអារ, ប្រុសអារ, អារទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធ, មេគោអារ (ស្រីអារ ព. ខ្ព. ថា វញ្ឈា) ។ ទ្រព្យអារទ្រព្យផុត ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គូស្វាមីភរិយាទាំងពីរនាក់ដែលអារឥតកូន ហើយអ្នកទាំងពីរនោះឥតបានប្រគល់ឲ្យដល់ញាតិឬដល់បុគ្គលណាមួយសោះឡើយ, លុះឥតអំពីអ្នកទាំងពីរនោះទៅ, ទ្រព្យសម្បត្តិនោះត្រូវបានជាប្រយោជន៍នៃឃ្លាំងព្រះរាជទ្រព្យ ឬជាប្រយោជន៍ឃ្លាំងរបស់រាជការ គឺត្រូវទុកជាសម្បត្តិរបស់ប្រទេសជាតិតទៅ : ស្រែនិងចម្ការនោះជាទ្រព្យអារទ្រព្យផុតនៃតា “ក.” យាយ “ច.” ។ ពាក្យជាគុណបទនេះ កាលពីដើម អ្នកសរសេរតាមទម្លាប់រៀងខ្លួនគឺសរសេរជា អា ក៏មាន ជា អារ ក៏មាន, តាំងពីនេះតទៅគួរសរសេរជា អារ ចុះ ព្រោះមានអត្ថន័យសមជាង អា ។ (វេជ្ជសាស្ត្រ, ជីវវិទ្យា) sterile, stérile ដែលមិនអាចបង្កកំណើតបាន (មនុស្ស សត្វ រុក្ខជាតិ)។ ឧ. គូស្វាមីភរិយាដែលរៀបការយូរពេលហើយមិនមានកូន ដែលអាចបណ្ដាលមកពីប្ដីនិង/ឬប្រពន្ធអារ។