Jump to content
- -រ៉ាញ់ បា.; សំ. ( គុ. ) (អារណ្យ, អារណ្យក) ដែលកើតឬមានក្នុងព្រៃ; ដែលនៅក្នុងព្រៃ; ដែលជារបស់ព្រៃ; ដែលជាប់ទាក់ទងដោយព្រៃ ។ ខ្មែរច្រើនប្រើពាក្យ អារញ្ញ ជាឋានន្តរនៃមន្រ្តីរដ្ឋបាលខែត្រក្រៅ ដែលមានព្រៃច្រើន, ដូចជា អារញ្ញសង្រ្គាម, អារញ្ញសេនា ជាដើម ។ អារញ្ញផល (--រ៉ាញ់-ញ៉ៈផល់) ផ្លែឈើក្នុងព្រៃ (ផ្លែឈើព្រៃ) ។ អារញ្ញកធូតង្គ ធូតង្គរបស់ភិក្ខុដែលត្រូវនៅតែក្នុងព្រៃ ។ អារញ្ញកភិក្ខុ ភិក្ខុអ្នកនៅក្នុងព្រៃ (ហៅ ភិក្ខុអារញ្ញិក ក៏បាន) ។ អារញ្ញកសេនាសនៈ សេនាសនៈក្នុងព្រៃ ។ អារញ្ញការាម ឬ អារញ្ញកាវាស (--រ៉ាម ឬ--វ៉ាស) អារាមឬអាវាសក្នុងព្រៃ (វត្តក្នុងព្រៃ) ។ ល។ អារញ្ញក, អារញ្ញិក
- ភូមិនៃអតីតឃុំសៀមរាប
- ភូមិនៃសង្កាត់សៀមរាប
