អាសអាភាស

ពីWiktionary

សំ. ( គុ. ) (អា

+ ភាឞ ឬ ភាឞណ “ការ​និយាយ​រក​គ្នា, សន្ទនា”) ដែល​ចេញ​ពាក្យ​ស្រី​អាស​ហួស​ហេតុ​ដែល​ពុំ​ត្រូវ​និយាយ គឺ​ដែល​ចេញ​ថា​ដល់​កេរ្ដិ៍​ខ្មាស, ដែល​ជា​ពាក្យ​អាសគ្រាម, ដែល​ចេញ​ដំណើរ​ចំអាស-ចំអូង (ប្រើ​ចំពោះ​តែ​វាចា) : សម្ដី​អាស​អាភាស, និយាយ​ពាក្យ​អាស​អាភាស (ម. ព. អាភាស ផង) ។    អាសអាភាសន៍