Jump to content

អាស្រូវ

ពីWiktionary

សំ. ( គុ. ) (អាឝ្រុ កិ. “ឮ​ខ្ចរខ្ចាយ, ឮ​សាយសុស;...”) ដែល​លេច​ឮ​ខ្ចរខ្ចាយ​ឬ​សាយសុស​ទៅ​ថា​មិន​ល្អ, ថា​សៅហ្មង; ដែល​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​សៅហ្មង : ពាក្យ​អាស្រូវ, កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​អាស្រូវ; មនុស្ស​អាស្រូវ ។ ន. ដំណើរ​សៅហ្មង​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ; ដំណើរ​លេច​ឮ​ខ្ចរខ្ចាយ​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​សៅហ្មង : នាំ​ឲ្យ​មាន​អាស្រូវ ។ អាស្រូវ​បារាយណ៍ (--បារ៉ាយ) ដែល​លេច​ឮ​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​សៅហ្មង​សាយសុស​ទៅ​ឆ្ងាយ (ម. ព. បារាយណ៍ ផង) ។ អាស្រូវ​ភាស ដែល​គេ​ចេះ​តែ​និយាយ​ត​ៗ​គ្នា ឮ​សុស​សព្វ​អំពី​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​សៅហ្មង ។